Het prachtige Èze

Stefan ging er 's ochtends op uit om een lekker ontbijtje te halen: natuurlijk weer croissantjes (je bent in Frankrijk, of je bent het niet!) en stokbroodjes. Na het ontbijt begonnen we meteen met het plan uitvoeren dat we de dag ervoor hadden bedacht:
We wilden graag de bergen in! Of in ieder geval: bergen zien. Dus ik had ons boekje over Nice even doorgelezen en vond het stadje Èze. We wisten er niet meer over dan dat het in de bergen was. Dus na het ontbijt vertrokken we eerst nog even naar het strand; het was nu mooier weer dus er werden al meteen mooiere foto's gemaakt. En daarna gingen we weer naar het treinstation en zagen dat er godzijdank een station was in Èze! Anders werd het moeilijk om er te komen. Ik werd al helemaal wiebelig en kriebelig (op een goede manier) van de treinreis. We hadden prachtig uitzicht! De trein ging langs de kust, dus we zagen de helderblauwe zee goed, en ook kwamen er al snel bergen/rotsen. Waar we uitstapten was het al meteen heel mooi. Overal palmbomen en hoge bergen met rotsachtige wanden. Ik werd er helemaal vrolijk van. Toen gingen we naar het strand, dat naast het station lag. Met een mooi uitzicht op de blauwe zee, aten we een paar mandarijntjes. Het was op een groepje meisjes na vrijwel uitgestorven. Toen zijn we aan een lange wandeling begonnen. We liepen langs de zee, en dus ook langs het spoor. Vaak liepen we langs een autoweg, het stoepje waarop we liepen was zo smal dat we achter elkaar moesten lopen. Maar het was wel heerlijk warm! De zonnebrillen kwamen weer tevoorschijn, en ik ben die dag zelfs een beetje verbrand. Tijdens de wandeling genoten we van de mooie zee en de mooie bergen. Ik kreeg er een echt vakantiegevoel van, het was zo leuk! Uiteindelijk toch maar even een pauze. We kwamen eindelijk een bankje tegen en aten nog wat stokbrood. Uiteindelijk kwamen we het volgende treinstation alweer tegen. We waren toen best wel moe, en de dag was alweer half voorbij. Dus kochten we een treinkaartje naar Èze, en gingen vanaf dat station weer terug naar het station waar de wandeling begon. Toch grappig, heb je een enorm lange wandeling gemaakt, en dan doe je dezelfde afstand terug met de trein. Dan gaat het toch een stuk sneller! Toen gingen we weer langs het strand zitten waar we mandarijntjes hadden gegeten. Nog wat foto's gemaakt van de golven die klotsten op de rotsen, en toen pakten we maar weer de trein naar Nice ville. We kwamen rond etenstijd thuis en aten dus weer het lekkere eten dat we de avond ervoor ook op hadden. En daarna gingen we - wat vroeger dan de avond ervoor - weer op ijsjesjacht! Omdat het vroeger was, was er meer open. We konden echt Frans schepijs uitproberen: jamjam! Met ons ijsje liepen we weer naar ons internet-hangplekje, waar het internet helaas verdwenen was. Toen zijn we maar weer naar ons appartement gegaan. Op de TV was The Voice, de Franse versie, op. Dat was wel grappig om te kijken, dus hebben we dat even gekeken. En daarna was het alweer bedtijd, het laatste nachtje...