Het begin van onze reis

De reis naar Nice die mijn vriend en ik gemaakt hebben van 1 maart tot en met 4 maart, is inmiddels alweer vier maanden geleden. Er is al een fotoalbum van verschenen en er is ondertussen alweer een nieuwe reis geboekt. Maar nu het vakantie is, heb ik eindelijk de tijd gevonden om toch nog te vertellen over deze reis, want het was een hele mooie reis!

Op donderdag één maart steeg ons vliegtuig op. Ik had stevig de hand van mijn vriend vast, want ik ben nog steeds een beetje bang voor vliegen. Maar het was maar een korte reis, en gelukkig was er geen turbulentie of andere enge dingen. Toen we er bijna waren vlogen we boven Nice, wat echt heel mooi was. Ik werd helemaal enthousiast en kon niet wachten om geland te zijn!
Toen we het vliegtuig uitstapten zagen we al vrij snel palmbomen. Bizar is dat, in de maand maart palmbomen te zien. Maar wel heel leuk! We zouden een nachtje in een hotel slapen dichtbij het vliegtuig (en daarom ook vrij prijzig, maar helaas), en de andere twee nachten hadden we een appartementje. Het appartementje was al geboekt, het hotel nog niet. We hadden er wel al één op het oog, en we hoopten dat die nog vrij was: gelukkig was dit het geval. In onze beste Frans (oftewel, we spraken gewoon Engels) zorgden we ervoor dat we een dak boven ons hoofd hadden die nacht. Met een pasje liepen we zelfverzekerd op onze kamer af, waar het drama al meteen begon: de deur ging niet open. Het pasje werkte niet. We probeerden het ongeveer voor vijf minuten, want we vonden het een beetje stom om alweer terug te gaan en te zeggen dat de deur niet openging. Maar uiteindelijk hadden we geen andere keus, als we in een bed wilden slapen die nacht. Dus gingen we terug. We kregen een goed werkend pasje en konden eindelijk onze rugtassen van onze ruggen afhalen! Voordat we naar het vliegveld waren gegaan, hadden we thuis in Leiden alvast avond gegeten. Maar nu was het uren later, en we hadden weer honger. Dus stapten we het hotel weer uit, op zoek naar iets te eten! Uiteindelijk haalden we een pizza. De man die de pizza verkocht kon overduidelijk geen Engels, maar gelukkig konden we wijzen welke pizza we graag wilden. De pizza aten we in onze hotelkamer op, en toen was het tijd om te gaan slapen. Er stonden mooie dagen op ons te wachten!