Racen, kerk en heel veel eten!
Blijf op de hoogte en volg Tanja
28 April 2013 | Spanje, Madrid
Goedenavond vriendjes en vriendinnetjes!
Laat ik maar meteen over vandaag vertellen, want ik ben moeeee en wil graag slapen.
Het ontbijt was weer lekker met een sinaasappel, boterhammen met smeerkaas en lekker water uit de fles. En toen was het tijd voor de mannen om te gaan racen! Ze mochten in een echte Ferrari een rondje rijden op een parcours. Blijkbaar is een Ferrari echt heel cool, ik weet daar allemaal niet zo veel vanaf, maar ze waren erg enthousiast. Joachim, Joland en Stefan zouden dus in een prachtige rode Ferrari racen, voor zo'n twee minuutjes lang. Volgens mij vond oma het nogal eng, want ze heeft redelijk vaak gezegd: 'wel voorzichtig rijden, hè!' Joachim stelde haar toen niet echt gerust toen hij zei: 'nee, ik ga niet voorzichtig rijden, ik moet natuurlijk wel alles eruit halen!' Maar, ik zal het alvast verklappen - SPOILER ALERT - ze kwamen er alle drie weer levend uit. De vrouwen, Maria, Ellen, oma en ik mochten toekijken, en ik wilde ze graag op de film hebben. Dus elke keer als er een rode Ferrari aan kwam rijden filmde ik het weer, rende heen en weer zodat ik hem zo goed mogelijk in beeld kreeg, vervolgens zette ik het uit en vertelde Ellen me dat het niet Joachim, Joland of Stefan was. Dus ik heb zo'n 10 filmpjes van vreemde mensen in een Ferrari, één van de drie was Joachim, maar Joland en Stefan hebben we blijkbaar niet gezien. Nou, het was allemaal heel spannend, maar HEEL ERG KOUD om maar een beetje te kijken. Dus toen gingen we weer de auto in (toen ze klaar waren met racen dus) (en niet de Ferrari in, die mochten we niet mee naar huis nemen, nee onze grote huur Volkswagen waar we met z'n 7en inpassen) om een kerk te bekijken! En niet zomaar een kerk, een kerk die helemaal in een berg gebouwd is. We gingen dus flink de hoogte in, en dat was te merken ook: WE HEBBEN GEWOON SNEEUW GEZIEN VANDAAG! HET BEGON GEWOON TE SNEEUWEN! En dan denk je dat je naar het bloedhete Madrid gaat, nou die hitte komt dus pas rond juli. Maar goed, gelukkig was het in de kerk lekker warm. De kerk was echt heel mooi, zowel van buiten als van binnen. De foto's van buiten kunnen jullie straks bekijken, die van binnen niet, want die bestaan niet. Je mocht namelijk binnen geen foto's maken. Nou, na de kerk gezien hebben en 60 cent betaald te hebben om een kaarsje aan te mogen steken, gingen we in een restaurantje wat eten. Het was eigenlijk lunch, maar Spanjaarden eten dan gewoon warm. Er was heel erg weinig vegetarisch, uiteindelijk kreeg ik een lekkere salade en lekkere asperges van de warme plaat. JAMJAMJAM. Ja, was lekkurrrr. Toen zaten we wel vol, en was het tijd om naar huis te gaan. De jacuzzi riep ons... Dus toen we thuis waren gingen we eerst even laptoppen enzo, en toen lekker de jacuzzi in! Joachim en Joland wilden eerst de sauna in (ja, die hebben ze ook hier), en dat gaat blijkbaar niet goed samen met de jacuzzi. Ofzoiets. Dus we moesten even wachten. Maar uiteindelijk konden we er toch in, alleen was het water ietsie kouder dan de dag er voor, en het weer ook kouder dan de dag ervoor, dus ik had het al snel koud. Koukleum die ik ben. Dus dat was wel jammer, toen gingen we er weer uit en lekker douchen. En toen was het alweer tijd om te avondeten! Het klinkt nu een beetje alsof we echt net pas hadden gegeten, maar dat lunchen was dus rond half 4 en dat avondeten rond half 9. Dus er zat wel een behoorlijke tijd tussen! Oma had nog geen honger, maar de rest wel. We gingen naar een restaurantje in de buurt, waar het wok All you can eat is. Altijd leuk. Lekkere frietjes, groenten van de warme plaat, broodjes en gebakken eitjes. Oh, en het TOETJE! Het was fantastisch. Allemaal ijs (CITROENIJS, JAMMIEEE) en dan kon je er chocoladesaus over heen gooien en slagroom en van aaaalles. Eigenlijk hetzelfde als Saporro in Nijmegen, maar goed. Toch was het leuk. Ik eet en drink erg veel citroen-dingen, hiero. Is toch wel erg lekkur. En je mocht daar ook zelf je drinken bijvullen enzo (zoals bij de Ikea) en toen ging Ellen alles door elkaar doen. Dat was dus: cola, 7up, fanta orange, fanta lemon. Het was ook nog lekker ook, zei ze. Nou, iedereen was al klaar met het toetje toen Stefan nog de laatste hoofdmaaltijd-ronde deed. Stefan eet altijd erg veel. Dus het duurde allemaal een beetje lang, maar uiteindelijk toch weer lekker in de auto naar huis. En toen was ik moe en heel erg vol. De radio stond zachtjes aan, en toen herkende ik opeens de goddelijke klanken van 'I don't wanna miss a thing' van Aerosmith. En het ging zeg maar zo. Tanja zong mee:
'And every moment speeeeend with youuuu is a moment I treaaaaasureeeee! EN NU MET Z'N ALLEN!'
Het probleem was, dat Joachim dacht: oooh, ik ga de muziek lekker hard zetten want Tanja vindt het een leuk liedje. (Of hij dacht: ik zet het lekker hard, dan hoeven we Tanja's gekrijs niet te horen, dat weet ik natuurlijk niet). Maaaar, we reden in een huurauto en hij kent die auto nog niet zo goed. Dus in plaats van harder zette hij het zachter, en niemand zong natuurlijk mee. Dus ik zong in mijn eentje met amper muziek: I DON'T WANNA CLOSE MY EEEEEEYES. I DON'T WANNA FAAAALL ASLEEP CAUSE I MISS YOU BABE, AND I DOOON'T WANNA MISS A THIIIING
Gelukkig zong ik niet super hard. Anders was het wel een ietsiepietsie voorschut geweest. Gelukkig vond Joachim toen wel de 'harder' knop en kon ik met een gerust hart verder zingen.
En toen zat ik dit te typen, en Stefan ligt heel lief op mijn schouder te liggen, dus het is BEDTIJD!
Nog even snel foto's toevoegen, en dan zullen jullie morgen of overmorgen wel weer wat van me horen :)
Ajuuuu parapluuu (hadden we die maar meegenomen vandaag, voor de sneeuw! Haha)
xxx
Laat ik maar meteen over vandaag vertellen, want ik ben moeeee en wil graag slapen.
Het ontbijt was weer lekker met een sinaasappel, boterhammen met smeerkaas en lekker water uit de fles. En toen was het tijd voor de mannen om te gaan racen! Ze mochten in een echte Ferrari een rondje rijden op een parcours. Blijkbaar is een Ferrari echt heel cool, ik weet daar allemaal niet zo veel vanaf, maar ze waren erg enthousiast. Joachim, Joland en Stefan zouden dus in een prachtige rode Ferrari racen, voor zo'n twee minuutjes lang. Volgens mij vond oma het nogal eng, want ze heeft redelijk vaak gezegd: 'wel voorzichtig rijden, hè!' Joachim stelde haar toen niet echt gerust toen hij zei: 'nee, ik ga niet voorzichtig rijden, ik moet natuurlijk wel alles eruit halen!' Maar, ik zal het alvast verklappen - SPOILER ALERT - ze kwamen er alle drie weer levend uit. De vrouwen, Maria, Ellen, oma en ik mochten toekijken, en ik wilde ze graag op de film hebben. Dus elke keer als er een rode Ferrari aan kwam rijden filmde ik het weer, rende heen en weer zodat ik hem zo goed mogelijk in beeld kreeg, vervolgens zette ik het uit en vertelde Ellen me dat het niet Joachim, Joland of Stefan was. Dus ik heb zo'n 10 filmpjes van vreemde mensen in een Ferrari, één van de drie was Joachim, maar Joland en Stefan hebben we blijkbaar niet gezien. Nou, het was allemaal heel spannend, maar HEEL ERG KOUD om maar een beetje te kijken. Dus toen gingen we weer de auto in (toen ze klaar waren met racen dus) (en niet de Ferrari in, die mochten we niet mee naar huis nemen, nee onze grote huur Volkswagen waar we met z'n 7en inpassen) om een kerk te bekijken! En niet zomaar een kerk, een kerk die helemaal in een berg gebouwd is. We gingen dus flink de hoogte in, en dat was te merken ook: WE HEBBEN GEWOON SNEEUW GEZIEN VANDAAG! HET BEGON GEWOON TE SNEEUWEN! En dan denk je dat je naar het bloedhete Madrid gaat, nou die hitte komt dus pas rond juli. Maar goed, gelukkig was het in de kerk lekker warm. De kerk was echt heel mooi, zowel van buiten als van binnen. De foto's van buiten kunnen jullie straks bekijken, die van binnen niet, want die bestaan niet. Je mocht namelijk binnen geen foto's maken. Nou, na de kerk gezien hebben en 60 cent betaald te hebben om een kaarsje aan te mogen steken, gingen we in een restaurantje wat eten. Het was eigenlijk lunch, maar Spanjaarden eten dan gewoon warm. Er was heel erg weinig vegetarisch, uiteindelijk kreeg ik een lekkere salade en lekkere asperges van de warme plaat. JAMJAMJAM. Ja, was lekkurrrr. Toen zaten we wel vol, en was het tijd om naar huis te gaan. De jacuzzi riep ons... Dus toen we thuis waren gingen we eerst even laptoppen enzo, en toen lekker de jacuzzi in! Joachim en Joland wilden eerst de sauna in (ja, die hebben ze ook hier), en dat gaat blijkbaar niet goed samen met de jacuzzi. Ofzoiets. Dus we moesten even wachten. Maar uiteindelijk konden we er toch in, alleen was het water ietsie kouder dan de dag er voor, en het weer ook kouder dan de dag ervoor, dus ik had het al snel koud. Koukleum die ik ben. Dus dat was wel jammer, toen gingen we er weer uit en lekker douchen. En toen was het alweer tijd om te avondeten! Het klinkt nu een beetje alsof we echt net pas hadden gegeten, maar dat lunchen was dus rond half 4 en dat avondeten rond half 9. Dus er zat wel een behoorlijke tijd tussen! Oma had nog geen honger, maar de rest wel. We gingen naar een restaurantje in de buurt, waar het wok All you can eat is. Altijd leuk. Lekkere frietjes, groenten van de warme plaat, broodjes en gebakken eitjes. Oh, en het TOETJE! Het was fantastisch. Allemaal ijs (CITROENIJS, JAMMIEEE) en dan kon je er chocoladesaus over heen gooien en slagroom en van aaaalles. Eigenlijk hetzelfde als Saporro in Nijmegen, maar goed. Toch was het leuk. Ik eet en drink erg veel citroen-dingen, hiero. Is toch wel erg lekkur. En je mocht daar ook zelf je drinken bijvullen enzo (zoals bij de Ikea) en toen ging Ellen alles door elkaar doen. Dat was dus: cola, 7up, fanta orange, fanta lemon. Het was ook nog lekker ook, zei ze. Nou, iedereen was al klaar met het toetje toen Stefan nog de laatste hoofdmaaltijd-ronde deed. Stefan eet altijd erg veel. Dus het duurde allemaal een beetje lang, maar uiteindelijk toch weer lekker in de auto naar huis. En toen was ik moe en heel erg vol. De radio stond zachtjes aan, en toen herkende ik opeens de goddelijke klanken van 'I don't wanna miss a thing' van Aerosmith. En het ging zeg maar zo. Tanja zong mee:
'And every moment speeeeend with youuuu is a moment I treaaaaasureeeee! EN NU MET Z'N ALLEN!'
Het probleem was, dat Joachim dacht: oooh, ik ga de muziek lekker hard zetten want Tanja vindt het een leuk liedje. (Of hij dacht: ik zet het lekker hard, dan hoeven we Tanja's gekrijs niet te horen, dat weet ik natuurlijk niet). Maaaar, we reden in een huurauto en hij kent die auto nog niet zo goed. Dus in plaats van harder zette hij het zachter, en niemand zong natuurlijk mee. Dus ik zong in mijn eentje met amper muziek: I DON'T WANNA CLOSE MY EEEEEEYES. I DON'T WANNA FAAAALL ASLEEP CAUSE I MISS YOU BABE, AND I DOOON'T WANNA MISS A THIIIING
Gelukkig zong ik niet super hard. Anders was het wel een ietsiepietsie voorschut geweest. Gelukkig vond Joachim toen wel de 'harder' knop en kon ik met een gerust hart verder zingen.
En toen zat ik dit te typen, en Stefan ligt heel lief op mijn schouder te liggen, dus het is BEDTIJD!
Nog even snel foto's toevoegen, en dan zullen jullie morgen of overmorgen wel weer wat van me horen :)
Ajuuuu parapluuu (hadden we die maar meegenomen vandaag, voor de sneeuw! Haha)
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
